Volgens statistieken is 11 tot 12% van alle studenten in het land het slachtoffer van een populaire vorm van emotioneel of fysiek groepsgeweld als pesten.
Het is gevaarlijk en destructief voor een kind om daar zowel als slachtoffer als aanstichter aan deel te nemen.
Het probleem moet altijd in de context van de hele groep deelnemers worden bekeken, omdat iedereen bij dit pesten zijn eigen speciale rol heeft: iemand valt het slachtoffer rechtstreeks aan, iemand vergoelijkt dergelijke aanvallen alleen maar, moedigt dergelijke aanvallen in het geheim aan, en zelfs degenen die gewoon bang zijn om hun mening geven, iedereen heeft zijn eigen deel van de verantwoordelijkheid.
Hypnotherapeut en psychoprogrammeringsspecialist Anastasia Sarapina zal vertellen hoe je op de juiste manier kunt reageren op pesten en hoe je het pesten van een kind op school of op straat tijdig kunt stoppen.
Wat is er gaande
Om dit gevaarlijke moment in het leven van een kind niet te missen, moet je zijn humeur en uitspraken over school altijd nauwlettend in de gaten houden. Tekenen zoals de depressie van het kind, verlies van eetlust, onwil om schoolzaken te bespreken, naar school te gaan of zelfs een psychosomatische ziekte kunnen reden tot zorg zijn: het kind begint elke maand ziek te worden en gaat niet naar school. Een van de dochters van mijn cliënt werd gepest door haar beste vriendin.
Nadat ze ruzie hadden gemaakt over een kleinigheidje, stopten de meisjes met communiceren, en toen keerde een van hen de hele klas tegen haar ex-vriendin. De kinderen begonnen het nieuwe slachtoffer belachelijk te maken, te negeren en te vermijden met haar te communiceren, en weigerden zelfs maar naast elkaar aan een bureau te zitten of samen te lunchen in de eetkamer. Natuurlijk kwam het neer op het betrekken van psychologen, de schooldirecteur en het bellen van de ouders, maar dit hielp niet en er werd besloten om het kind simpelweg uit het toxische team te halen en over te plaatsen naar een andere klas.
Helaas kon het conflict destijds niet worden opgelost door middel van persoonlijke gesprekken en educatieve gesprekken, maar ze lieten de situatie niet op zijn beloop, kwamen op tijd tussenbeide en hielpen het kind.
Wie is schuldig
Er bestaat vaak een mythe dat kinderen met uiterlijke gebreken, slordige mensen en dikke mensen gevoeliger zijn voor pesten. In feite kan elk kind, zonder uitzondering, gepest worden, zelfs groepsleiders en atleten. De kinderpsychologie is zo complex en onvoorspelbaar dat het onmogelijk is om het slachtoffer vooraf te bepalen.
Ik ben het ermee eens dat de samenleving onbewust de interne neiging van een individu naar de staat van ‘slachtoffer’ zal berekenen, maar zelfs het slimste en meest zelfverzekerde kind kan binnen een bepaalde periode collectief worden gebroken. Stap voor stap verliest zo’n kind energie in het ongelijke conflict van allen tegen één, en het enige dat overblijft is een kleine kwestie: uiteindelijke morele vernietiging.
Hier kunnen we een analogie trekken met kippen, waarvan bekend is dat ze de zwakste kip doodpikken. Hoe wreed het ook mag klinken, het gevoel van medelijden en mededogen is niet typisch voor kinderen; het ontstaat op oudere leeftijd. Dit is het ergste als kinderen de grenzen van de absurditeit van wat er gebeurt niet inzien.
In dit geval speelt het instinct van de menigte een belangrijke rol, wanneer het enthousiasme voor een reactie van de een op de ander wordt overgedragen. De basis van dit gedrag is het instinctieve verlangen om zich niet te onderscheiden van een samenleving van soortgelijke mensen met als doel te overleven (de eigen onder de eigen mensen).
Wat moeten we doen
Als uw kind geen direct contact maakt, is het de moeite waard om oudere broers en zussen bij het gesprek te betrekken. Of, als die er niet zijn, kunt u een gesprek beginnen met de vrienden van het kind of loyale leeftijdsgenoten die bekend zijn met de situatie. Dit is trouwens precies wat er bij mijn cliënten gebeurde: de oudere broer ontdekte, na een gesprek met hun dochter, de hele situatie en trad op als een soort bemiddelaar in het eerste gesprek met de ouders.
De rol van de ouder in een dergelijke situatie ligt voor de hand: de kant van het kind kiezen en een volledige beoordeling van het incident in gang zetten, waarbij alle deelnemers worden gebeld en leraren worden betrokken bij het oplossen van het probleem. Het is ook belangrijk om het kind moreel te steunen, hem uit te leggen dat dit niet zijn schuld is, dat hij een dergelijke behandeling niet verdiende, en nu zullen zijn liefhebbende ouders de gerechtigheid herstellen en het kind beschermen.
In het geval van mijn cliënten voerden we therapie uit om het vertrouwen in onszelf en onze successen te herstellen, het zelfrespect te versterken, en het kind begon met plezier te leven, waarbij hij wat er gebeurde als een onvermijdelijk, maar overwonnen obstakel voor zijn prachtige en opgewekte leven beschouwde.
Het zal vanzelf verdwijnen
Als je een dergelijke situatie zijn gang laat gaan in de hoop dat het kind het probleem zelf zal oplossen of dat hij zogenaamd het leven op deze manier zal leren, dan durf ik je te verzekeren dat dit een directe weg is naar verstoringen in het psychologische evenwicht. . Vaak nemen zulke mensen op volwassen leeftijd voor altijd de rol van ondergeschikten op zich, berustend in het verlies van eeuwig ondergewaardeerde werknemers.
Meisjes, die zich realiseren dat ze alleen agressie en vernedering waard zijn, vinden partners die hen vernederen en die aan dergelijke overtuigingen voldoen, en leven hun hele leven in de rol van slachtoffer. Pesten kan voor een kind alleen veilig worden gestopt met de hulp van volwassenen, ouders, leraren en psychologen.
Als u zich na een conflict tot een psychotherapeut wendt, een cursus gezinstherapie volgt, leert hoe u uw kind op de juiste manier kunt ondersteunen, dan kunt u er zeker van zijn dat de hele situatie hem in dit geval ten goede zal komen, als een succesvol overwonnen uitdaging en een garantie voor succes. toekomstige overwinningen in het leven.
