Soms kunnen mama en papa, zonder het te weten, een psychologisch trauma veroorzaken bij hun eigen kind.
Bovendien kan dit zelfs gebeuren als ouders alleen het beste voor hun kind wensen.
Schuldgevoelens, een minderwaardigheidscomplex, angst voor alles om je heen… Dit is duidelijk niet iets dat bij een jongen of meisje zou moeten voorkomen.
Als moeder en vader willen dat hun kind zelfvertrouwen heeft en niet te rusteloos is, moeten ze de volgende zinsneden in hun toespraak vermijden:
‘Luister naar me, anders neemt die tante daar je mee.’
Een kind mag zich niet laten intimideren door zulke ernstige gevolgen. Ieder kind is bang om door zijn eigen ouders in de steek gelaten te worden.
Zelfs als dergelijke bedreigingen niets met de realiteit te maken hebben, kun je er geen toevlucht tot nemen: het kind zal alles serieus nemen.
‘Je bent nergens op te vertrouwen’
Een kind mag zichzelf niet als incompetent beschouwen. U wilt niet dat uw zoon of dochter een laag zelfbeeld heeft?
Scheld uw kind niet uit voor fouten. Het is beter om rustig uit te leggen wat hij verkeerd heeft gedaan en hem de juiste acties te leren.
Het is volkomen normaal om fouten te maken. Vooral tijdens het leerproces.
Maar als je het kind gewoon de schuld geeft en hem onbekwaam noemt, zal hij bang zijn om te handelen.
‘Je bent een slechte leerling, maar Vasya…’
Het kan de moeite waard zijn om uw kind uit te schelden omdat het lui is tijdens zijn studie. Maar het is niet nodig om het met anderen te vergelijken.
De baby zal tenslotte denken dat alles om hem heen beter is dan hij. Het kind zal zichzelf als ‘fout’ gaan beschouwen.
“Je lijkt op je vader”
Onder geen beding mag een moeder deze zin tegen haar zoon zeggen. Zeker als de ouders gescheiden zijn.
Het kind zal zich voortdurend schuldig voelen. Hier is niets goeds aan.
Een kind in die situatie kan een ernstig psychologisch trauma oplopen als je tegen hem zegt: ‘Papa heeft ons juist vanwege jou in de steek gelaten.’
“Er is zoveel geld aan jou uitgegeven…”
Geef uw kind niet de schuld van het feit dat u door hem geld verliest. En zeg niet dat je je carrièregroei omwille van hem hebt onderbroken.
Dit is niet de schuld van de baby. En het is niet nodig om dit gevoel aan een jongen of meisje op te leggen.
Moeder en vader worden en vervolgens te maken krijgen met financiële of opvoedingsproblemen, is altijd de keuze van de ouders zelf. En het is niet nodig om beledigd te zijn door het kind, omdat hij niet begrijpt hoe serieus uw bijdrage is.
