Sommige zomerbewoners bereiden met hun eigen handen een mengsel voor het planten van zaailingen, terwijl anderen liever kant-en-klaar in de winkel kopen.
Maar kunnen we ervan uitgaan dat tomatenzaailingen in grond met het label ‘voor tomaten’ op de verpakking met grote sprongen zullen groeien?
Anastasia Kovrizhnykh, een expert bij de online publicatie BelNovosti, agronoom en landschapsontwerper, vertelde ons hoe we de bodem moesten kiezen.
Wat voor soort grond is nodig
Ten eerste moet de grond vocht goed opnemen en opslaan, maar toch los blijven.
Ten tweede moet de bodem voldoende voedingsstoffen bevatten.
Ten derde: onthoud de pH-balans (neutrale pH 6-7).
Wat is erbij inbegrepen
Meestal is de basis hoogveen- en laagveen.
De eerste neemt beter water op en is vrij los en poreus. Zuur. Er zit vrijwel geen organische stof in.
Laaglandveen is rijk aan organische stof, maar minder ademend.
Om de zuurgraad te neutraliseren, voegt de fabrikant dolomietmeel of kalk toe.
Om de grond los en niet aankoekend te houden, wordt er rivierzand of agroperliet (vermiculiet) aan toegevoegd.
De samenstelling moet organisch materiaal bevatten.
Waar u op moet letten
Op de verpakking moet u informatie vinden over de hoeveelheid stikstof.
Er zouden er niet veel van moeten zijn, omdat overdaad een snelle groei veroorzaakt, wat de immuniteit en productiviteit in de toekomst niet ten goede komt. Een gebrek aan stikstof vereist vroege voeding.
Er wordt aangenomen dat universele en bloemengrond met een stikstofgehalte van 300-350 mg per liter of meer niet geschikt is voor zaailingen. Deze samenstellingen kunnen worden gebruikt voor volwassen planten.
Vergeet ook niet dat de bodem additieven moet bevatten zoals fosfor, kalium, magnesium, koper en ijzer, boor en zink.
Het kunstmestcomplex moet in chelaatvorm zijn – het wordt beter opgenomen door jonge planten.
Eerder vertelden we u hoe u de zuurgraad van de bodem kunt meten.
