Ja, ik ben een slechte moeder!
Ik wil ’s avonds geen huiswerk maken met mijn kind.
En mijn dochter wil ’s avonds ook geen huiswerk maken.
En daar hebben we geen andere tijd voor.
Het moderne leven is zodanig dat bijna elk kind na schooltijd (met elk 7-8 uur) een aantal buitenschoolse vormen, extra lessen, enz. volgt.
Vanwege drukke agenda’s en verkeer gaan veel ouders ’s avonds naar huis.
Wij komen in de regel niet eerder dan 20.00 uur.
Moe. Met het enige verlangen om gewoon te praten, te eten en je klaar te maken voor de volgende dag.
En zelfs (God vergeef me!) een film kijken of een boek lezen.
Maar niet! Wij moeten lessen leren. Anders zal er morgen weer een opmerking zijn “ze is niet voorbereid op de les”, en zal ik last hebben van het “moederschuldcomplex”.
Verdorie! Ja, ik ben een slechte moeder!
Ik heb een rebelse tienerdochter.
Ze wil geen huiswerk maken.
En ik kan niet over haar hoofd staan en blaffen als een plattelandshond achter een passerende auto aan.
Omdat ik veel werk.
Daarom word ik moe.
Omdat ik me mijn wiskundelessen van groep 8 niet kan herinneren.
Omdat ik ’s ochtends boekweit moet koken voor het ontbijt en cheesecake moet maken (wat ik niet altijd haal).
Omdat ik ook op mijn man moet letten.
Want soms heb ik ’s avonds ook verplichtingen, vergaderingen, evenementen.
Omdat we twee katten en een hond hebben die ook wachten tot ik aandacht aan ze besteed.
Want in het weekend gaan we naar de villa, anders worden we helemaal gek.
Omdat we een theaterclub, een fotografieschool, een zanggroep “hebben”.
Omdat ik gewoon wil rusten voor de nacht.
Ja, ik ben een slechte moeder, zoals velen waarschijnlijk zullen zeggen.
Ik heb deze kinderen ter wereld gebracht, en ouderschap is serieus werk, er is geen beweging mogelijk.
Ik ben ook aan het werk. Hele leven.
Dat mijn kinderen gezond zijn, gekleed, met schoenen, om iets meer te leren dan wat er in de curricula staat, om gelukkig en opgewekt te zijn, om ze mee te nemen naar de zee, om vrienden te worden.
En daarom wil ik ’s avonds geen huiswerk maken.
Ik wil gewoon met mijn kinderen praten!
Omdat ik niet denk dat kinderen een gegeven voor het leven zijn.
Ik denk dat kinderen vreugde zijn.
En de avond is een tijd van vreugde, niet van het voorbereiden van lessen.
God, wanneer zullen ze dit huiswerk eindelijk afschaffen, zoals ze in veel landen over de hele wereld hebben gedaan?
Waarom introduceren we bijvoorbeeld niet een blok van twee uur voor de vakken – in het eerste uur moeten ze de theorie behandelen, en in het tweede – de praktijk?
Waarom zouden ze al deze opdrachten mee naar huis nemen als ze ze op school kunnen doen en thuis tijd hebben om te spelen en te ontspannen?
De 21e eeuw heeft ons leven versneld en veel nieuwe uitdagingen op ons pad gebracht. Maar een dag duurt nog steeds maar 24 uur. En onze kracht en gezondheid zijn niet meer.
En de kinderen zijn al anders.
Waarom beschouwen we dit niet zoals de Finnen dat deden?
Ja, ik ben een slechte moeder.
Mijn kind wil thuis geen huiswerk maken.
En ik ben er niet van overtuigd dat dit nodig is. Dus hoe overtuig ik haar?
Vroeger deed ik het beter. Mijn moeder was huisvrouw en ik en mijn huiswerk waren haar hoofdberoep. En ik haalde het boek dat ik onder mijn bureau had verstopt er pas uit toen moeder mijn kamer verliet.
Spuug op mij zoveel je wilt, maar ik ben een goede moeder.
En ik hou van mijn dochter, die helemaal niet gemakkelijk is.
En toch ben ik in de ogen van de samenleving een slechte moeder en is mijn dochter een rebelse tiener.
Het onderwijssysteem heeft ons zo gemaakt.
Ik heb geen klachten over haar school, integendeel, het is in alle opzichten goed en ik vind het erg leuk. Omdat ik hield van wat ik 100 jaar geleden deed.
En zelfs dan, Honderd jaar geleden dacht ik dat ons onderwijssysteem compleet moest veranderen als we wilden dat kinderen echt van school zouden genieten.
Maar er is nog niets verplaatst.
Onderwerpen worden toegevoegd, verwijderd, ideologieën worden als sokken veranderd, de duur van de training wordt verlengd, nieuwe ‘principes’ worden uitgevonden.
En geen enkele echte, niet-verzonnen hervorming.
Begin klein.
Reorganiseer het studieprogramma zodat het niet nodig is om thuis, ’s avonds (althans in het weekend) huiswerk te maken en lessen voor te bereiden.
Zodat tienduizenden moeders en vaders kunnen ophouden zichzelf als slechte ouders te beschouwen.
En de ‘ondraaglijke’ tieners hebben een reden minder om in opstand te komen.
En nu – spuug.
Het maakt mij niet uit, ik ben een slechte moeder…
Auteur: Elena Skachko, mamaninja.bg
